TRIGGER POINT THERAPY

Το trigger point (σημείο πυροδότησης) είναι ένα επώδυνο και ευαίσθητο σημείο στην πορεία ενός μυός ή της περιτονίας που τον περιβάλλει. Για αυτό το λόγο θα τα συναντήσετε βιβλιογραφικά και ως μυοπεριτοναϊκά σημεία πόνου ή myofascial trigger points.

Οι περισσότεροι άνθρωποι, σε κάποια φάση της ζωής τους έχουν νιώσει τον πόνο που προκαλεί ένα trigger point. Πρόκειται για ένα διακριτό, ευερέθιστο σημείο που κατά την ψηλάφησή του μοιάζει με κόμπο ή σφιχτή ταινία ενός μυ.

Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους είναι ότι, άπαξ και πυροδοτηθούν, αντανακλούν τα επώδυνα συμπτώματά τους σε απομακρυσμένα σημεία. Τούτο είναι σαφής ένδειξη πως στην παθολογία εμπλέκεται και ο συνδετικός ιστός της περιτονίας. Μάλιστα στο 74% των περιπτώσεων, το σημείο πυροδότησης δε βρίσκεται εκεί που ο ασθενής νιώθει το σύμπτωμα.

Τα trigger points έχουν επισήμως χαρτογραφηθεί, χωρίς αυτό να αποκλείει την εμφάνιση και έκφραση ενός trigger point με μη αναμενόμενο τρόπο.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Τα trigger points διακρίνονται σε:

trigger point therapy
  • Ενεργά, των οποίων η παρουσία προκαλεί πόνο, περιορισμό της κίνησης, πόνο κατά την πίεση ή μετά τη διάταση (τέντωμα) του μυός. Ο τρόπος ενεργοποίησης δεν έχει τεκμηριωθεί ερευνητικά. Εμπειρικά μπορούμε να πούμε ότι ενεργοποιούνται μετά από κάποιο μυϊκό τραυματισμό ή εξαιτίας της υπέρχρησης κάποιου μυός λόγω επανάληψης συγκεκριμένης κίνησης για μεγάλο χρονικό διάστημα ή εξαιτίας της λαθεμένης εμβιομηχανικής στάσης ή κίνησης, π.χ. σε ένα άθλημα ή την εργασία. Το χαρακτηριστικό είναι πως ακόμα και μετά από καιρό, ακόμα και στην ανάπαυση, παραμένουν ενοχλητικά και επώδυνα.

  • Δορυφορικά, που μπορεί να δημιουργηθούν γύρω από ένα ενεργό trigger point και δεν είναι τόσο επώδυνα. Συνήθως, απενεργοποιούνται όταν απενεργοποιηθεί το βασικό σημείο πυροδότησης πόνου.

  • Λανθάνοντα/ ανενεργά, που είτε σχηματίστηκαν αλλά δεν έδωσαν ποτέ συμπτώματα είτε αντιμετωπίστηκαν ανεπαρκώς στο παρελθόν και έχουν την τάση επανεμφάνισης. Μπορούν να προκαλούν έναν μικρό περιορισμό κίνησης λόγω της ”μνήμης” του νευρικού συστήματος, αλλά και για προστασία από επανενεργοποίηση και επανατραυματισμό.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Κλινικά δεν διατίθενται ευρέως διαδεδομένες απεικονιστικές μέθοδοι για την διάγνωση προβλημάτων που σχετίζονται με τα trigger points. Κατά συνέπεια, η συσχέτιση των συμπτωμάτων με τα συγκεκριμένα επώδυνα σημεία πυροδότησης γίνεται από τον εξειδικευμένο Φυσικοθεραπευτή, ο οποίος θα χρησιμοποιήσει στοιχεία που προκύπτουν από την συνέντευξη και την φυσική αξιολόγηση του ασθενή.

Έτσι, μετά τη λήψη του ιστορικού και την περιγραφή των συμπτωμάτων από τον ασθενή ακολουθούν:

  • Ψηλάφηση στο σημείο που εντοπίζεται ο πόνος

  • Εξέταση του εύρους της κίνησης των μυών που πονούν, καθώς και του όποιου περιορισμού της μυϊκής δύναμης που ενδεχομένως να υφίσταται

  • Πίεση στα σημεία πυροδότησης πόνου, προκειμένου να αναπαραχθεί ο πόνος

Ανάλογα με την αξιολόγηση που θα κάνει ο ειδικός, θα καταλήξει στο αίτιο που προκαλεί τον πόνο.

Σε περιπτώσεις που τα συμπτώματα του ασθενή προέρχονται κυρίως από το μυοπεριτονιακό σύστημα, η περίπτωση αναφέρεται ως πρωτογενές μυοπεριτονιακό σύνδρομο.

Αντίστοιχα σε περιπτώσεις όπου η μυοπεριτονιακή δυσλειτουργία συνυπάρχει ή είναι αποτέλεσμα ενός άλλου ορθοπαιδικού ή σπλαχνικού προβλήματος, η ύπαρξη ενεργών trigger points περιγράφεται υπό τον όρο του δευτερογενούς μυοπεριτονιακού συνδρόμου.

Η θεραπεία που στοχεύει στο μυοπεριτονιακό σύστημα μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση του πόνου και στις δύο κατηγορίες ασθενών.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Τα trigger points «απενεργοποιούνται» με δύο τρόπους:

  • Με ισχαιμικές πιέσεις και διατάσεις. Ο εξειδικευμένος Φυσικοθεραπευτής κάνει πιέσεις εναλλάξ με διατάσεις στο εκάστοτε trigger point. Χρησιμοποιεί τον αντίχειρα, τον αγκώνα του ή ένα ειδικό όργανο και πιέζει σταθερά στο σημείο πυροδότησης του πόνου με κυκλική φορά από έξω προς το κέντρο για 45-60 δευτερόλεπτα και με ένταση ανάλογη με την αντοχή του ασθενούς. Οι πιέσεις αυτές αποκαλούνται ισχαιμικές, γιατί ελαττώνουν την κυκλοφορία του αίματος στο συγκεκριμένο σημείο και στη συνέχεια με την απομάκρυνση του δαχτύλου την επαναφέρουν απότομα. Μετά την ολοκλήρωση κάθε θεραπείας, τοποθετείται πάγος στην περιοχή για ανακούφιση, και ακολουθεί διάταση του μυός, ώστε να αποκτήσει τη χαμένη του ελαστικότητα.

  • Με ξηρά βελόνα (dry-needling). Καλείται ‘’ξηρά’’ γιατί η εισαγωγή βελόνας δεν περιλαμβάνει την έγχυση κάποιου φαρμακευτικού σκευάσματος. Με αυτή την τεχνική, ο εξειδικευμένος Φυσικοθεραπευτής εισάγει σε ένα trigger point μια αποστειρωμένη λεπτή και εύκαμπτη βελόνα μιας χρήσης, αντίστοιχη με αυτή που χρησιμοποιείται στο βελονισμό, με σκοπό να χαλαρώσει ο μυς πιο γρήγορα. Έπειτα, ακολουθεί η διάταση του μυός.

Ο Φυσικοθεραπευτής μπορεί να χρησιμοποιήσει στην ίδια συνεδρία και τις δύο τεχνικές. Μπορεί επίσης να εφαρμόσει στην περιοχή θεραπευτικό υπέρηχο και λέιζερ χαμηλής τάσης, που ενισχύουν τη διαδικασία επούλωσης. Αποτελεσματική είναι και η τοποθέτηση ελαστικών ταινιών κινησιοεπίδεσης (kinesiotapes) στην περιοχή, οι οποίες μπορούν να μειώσουν τα επώδυνα συμπτώματα.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Trigger Point Therapy, επικοινωνήστε μαζί μας στο 2106140444 ή συμπληρώστε τη φόρμα επικοινωνίας.